Roestvrijstalen gietonderdelen Kan inderdaad worden beschadigd wanneer ze worden blootgesteld aan harde omgevingen (zoals hoge temperatuur, sterke corrosie, extreem weer, enz.) Lange tijd. Hoewel roestvrij staal zelf een sterke corrosieweerstand en weerstand op hoge temperatuur heeft, wordt de duurzaamheid ervan nog steeds beïnvloed door vele factoren. De volgende zijn enkele factoren en mechanismen die schade kunnen veroorzaken aan roestvrijstalen gietonderdelen:
1. De invloed van de corrosieve omgeving
Corrosie van chloride: als roestvrijstalen gietonderdelen worden blootgesteld aan chloorbevattende omgevingen (zoals oceanen, chemische planten, enz.) Lange tijd, zullen chloriden stresscorrosie kraken (SCC) bevorderen. Zelfs voor roestvrij staal zijn sommige soorten (zoals 304 roestvrij staal) vatbaar voor corrosie in dergelijke omgevingen, vooral wanneer spanning bestaat.
Zuur- en alkali -corrosie: in sterke zuur- of alkali -omgevingen, vooral wanneer het voor een lange tijd wordt blootgesteld, kan gelokaliseerde corrosie (zoals putten en spleetcorrosie) de integriteit van roestvrijstalen gietstukken beïnvloeden. Chemische reacties bij hoge temperaturen kunnen er ook voor zorgen dat de corrosiesnelheid versnelt.
Oxidatiecorrosie: in omgevingen op hoge temperatuur (zoals ketels, gasturbines, enz.) Kan het oppervlak van roestvrij staal oxideren, wat resulteert in de vorming van een oxidelaag, die de oppervlaktekwaliteit en duurzaamheid beïnvloedt. Vooral wanneer blootgesteld aan lucht bij hoge temperaturen, is het oxidatieproces geïntensiveerd, waardoor het oppervlak ruw, verkleurd wordt of zijn glans verliest.
2. Effecten van hoge temperaturen
Creep: roestvrij staal kan in omgevingen op hoge temperatuur kruipen, vooral wanneer het de servicelimiettemperatuur van roestvrij staal overschrijdt (meestal 800 ° C tot 1000 ° C). Creep is het proces waardoor een metaal geleidelijk plastic vervorming ondergaat onder blootstelling op lange termijn aan hoge temperaturen en stress. Deze vervorming veroorzaakt vervorming van het gieten, stressconcentratie en kan vermoeidheidsscheuren veroorzaken.
Thermische vermoeidheid: thermische vermoeidheid kan optreden als roestvrijstalen gietonderdelen frequente hoge temperatuurveranderingen ervaren (zoals snelle koeling van hoge temperatuur tot lage temperatuur). Dergelijke herhaalde temperatuurveranderingen kunnen microscheuren in het metaal veroorzaken, waardoor het gieten uiteindelijk kan barsten of faalt.
Thermisch kraken: tijdens het gietproces, als de koelsnelheid ongelijk of te snel is, kan dit de vorming van thermische scheuren veroorzaken. Deze scheuren zullen geleidelijk de structurele integriteit van het onderdeel uitbreiden en beïnvloeden wanneer ze lang worden blootgesteld aan hoge temperaturen.
3. Mechanische stress en vermoeidheid
Stresscorrosie kraken (SCC): zoals eerder vermeld, kunnen roestvrijstalen gietstukken stresscorrosie -kraken ervaren wanneer ze lang worden blootgesteld aan stress en corrosieve omgevingen. Zelfs roestvrij staal met sterke corrosieweerstand kan barsten onder de gecombineerde werking van hoge temperatuur en chemische media wanneer ze lang worden onderworpen aan externe mechanische belastingen of interne spanningen.
Vermoeidheidsschade: langdurige mechanische belastingen, vooral cyclische belastingen of afwisselende belastingen, kunnen leiden tot het verschijnen van vermoeidheidsscheuren. Hoewel roestvrij staal goede vermoeidheidsweerstand heeft, kunnen alternerende belastingen op lange termijn (zoals toepassingen in de auto- en luchtvaartvelden) nog steeds scheuren ontwikkelen en uiteindelijk scheuren veroorzaken.
4. Oppervlakteschade en slijtage
Mechanische slijtage: in omgevingen met een hoge fictie en hogedruk kan het oppervlak van roestvrijstalen gietstukken last hebben van slijtage, vooral die gietstukken die worden gebruikt in bewegende delen (zoals pomplichamen, kleppen, enz.). Langdurige wrijving kan oppervlakte-vermoeidheid en verlies van metaalmaterialen veroorzaken, waardoor de structurele sterkte van de delen wordt verzwakt.
Impact en botsing: als roestvrijstalen gietstukken worden blootgesteld aan omgevingen met grote impact of botsing, kunnen ze barsten of oppervlakte -depressie, vooral onder lage temperatuur of brosse omstandigheden.
5. verontreinigende stoffen in het milieu
De afzetting van vervuiling: in sommige industriële omgevingen kunnen verontreinigende stoffen zoals industriële rook, zure mist en zoutmist hechten aan het oppervlak van roestvrij staal. Als ze niet lang worden schoongemaakt en behandeld, kunnen deze verontreinigende stoffen lokale corrosie veroorzaken, het oppervlak beschadigen en het uiterlijk en de duurzaamheid beïnvloeden.
Sulfide en ammoniak in de lucht: wanneer deze gassen reageren met roestvrij staal, kunnen ze een film op het oppervlak vormen, wat corrosie veroorzaakt. Vooral in industriële omgevingen zal de langdurige blootstelling aan deze gassen het corrosieproces versnellen.
Hoe de duurzaamheid van roestvrijstalen gietonderdelen in harde omgevingen te verbeteren?
Kies het juiste materiaal: verschillende soorten roestvrijstalen legeringen hebben verschillende corrosieweerstand. 316 roestvrij staal heeft bijvoorbeeld een sterkere weerstand tegen chloridecorrosie dan 304 roestvrij staal; ** Duplex roestvrij staal ** presteert goed in hoge temperatuur en corrosieve omgevingen en is geschikt voor speciale toepassingen zoals chemische en marine.
Oppervlaktebehandeling: oppervlaktebehandeling van gietstukken (zoals elektropatisering, passivering en spuiten) kan hun corrosieweerstand en slijtvastheid aanzienlijk verbeteren, vooral in chemische corrosie of hoge temperatuuromgevingen. Passiveringsbehandeling kan een stabiele passiveringsfilm vormen om het optreden van corrosie te verminderen.
Warmtebehandelingsproces: door middel van geschikte warmtebehandelingsprocessen, zoals gloeien en oplossingsbehandeling, kunnen de corrosieweerstand, sterkte en taaiheid van roestvrij staal worden verbeterd en kan het optreden van scheuren, thermische vermoeidheid en andere problemen worden verminderd.
Regelmatig onderhoud en inspectie: controleer regelmatig de oppervlakteconditie van roestvrijstalen gietstukken, verwijder verontreinigende stoffen in de tijd, rein en houd ze schoon, vermijd de accumulatie van corrosieve stoffen en verminder corrosie en slijtage.
Voorkom stressconcentratie: zorg ervoor dat de structuur van de gieting tijdens het ontwerp- en productieproces geen overmatige spanningsconcentratie heeft, overmatige lokale stress vermijd en dus het risico op stresscorrosiebarden vermindert.
Roestvrijstalen gietonderdelen kunnen inderdaad worden beschadigd wanneer ze lange tijd worden blootgesteld aan barre omgevingen, vooral onder de gecombineerde effecten van hoge temperatuur, corrosieve stoffen, mechanische stress en andere factoren. Om de duurzaamheid in deze omgeving te verbeteren, kan het optreden van schade worden verminderd door geschikte materialen, oppervlaktebehandeling, warmtebehandelingsprocessen en regelmatig onderhoud te selecteren om de langdurige betrouwbaarheid en prestatiestabiliteit van roestvrijstalen gietstukken te waarborgen.
